«امين پويا» از سن هشت سالگی روخوانی و روان‌خوانی قرآن را نزد پدر خود آغاز كرد، پدرش اولين استاد او تا سن پانزده ‌سالگی بوده و پس از آن اين قاری نوجوان در دارالتحفيظ قرآن كريم فراگيری علوم و فنون تلاوت قرآن كريم را ادامه داد.

پويا كه پيش از اين نزد پدر مقدمات صوت و لحن را فرا گرفته ‌بود هفت سال به طور جدی از استاد عبدالباسط تقليد می‌‌كرد، اما با تغييراتی كه به خاطر قرار گرفتن در سنين نوجوانی در صدای او كم‌كم ظاهر شد و با آمدن قاريان مصری به ايران، از سال 1370 به تقليد از استاد «شحات محمد انور» روی آورد به نحوی كه تا سال 1376 از «شحات انور» و «مصطفی اسماعيل» تقليد می‌كرد.

اين قاری قرآن، فراگيری تجويد را نزد استاد «سيد حسين موسوی» تكميل كرد اما صوت و لحن را خود به طور مستقل پيگيری كرد، اگر چه در اين مسير از راهنمايی‌ها و كمك‌های «مسعود سياح گرجی» و پدر خود بهره می‌برد.

او به ‌طور رسمی از سال 1376 در مسابقات اوقاف شركت می‌كرد؛ مقام‌هايی كه وی در اين مسابقات كسب كرده است عبارتند از: سال1380؛ مقام چهارم مسابقات اوقاف تهران، سال 1381، مقام اول مسابقات اوقاف تهران، سال 1383، مقام اول مسابقات اوقاف تهران، سال 1385، مقام سوم مسابقات اوقاف كشور، سال 1386، مقام سوم مسابقات كشوری اوقاف.

در ميان اين سال‌ها، پويا سه بار در سال‌های 1381، 1383، 1385 در مسابقات حج كشوری شركت كرد و برای تلاوت قرآن در موسم حج به عربستان اعزام شد، وی همچنين در سال 1385 به مسابقات هندوستان در ايالت «كرالا» اعزام شد و مقام نخست اين مسابقات را كسب كرد.

وی در سال 1386 در چهل‌ و نهمين دوره مسابقات بين‌المللی قرآن كريم مالزی شركت كرد كه به رغم شايستگی فراوان و با وجود اذعان همه كارشناسان حاضر در اين مسابقات مبنی بر اين‌كه وی بايد در اين مسابقات حائز رتبه می‌شد، وی موفق به كسب مقام در اين رقابت‌ها نشد.